فـصــــــل تــــازه

یه فصل پاک، یه فصل امن و بی وحشت برای تو که یه گلبرگ زود رنجی ...

فـصــــــل تــــازه

یه فصل پاک، یه فصل امن و بی وحشت برای تو که یه گلبرگ زود رنجی ...

به تو عادت کرده بودم

به تو عادت کرده بودم


              ای به من نزدیک تر از من

                    
ای حضورم از تو تازه


                    ای نگاهم از تو روشن


به تو عادت کرده بودم


                     مثل گلبرگی به شبنم


 مثل عاشقی به غربت


                     مثل مجروحی به مرهم


لحظه در لحظه عذابه


                             لحظه های من بی تو


تجربه کردن مرگه


                                زندگی کردن بی تو


من که در گریزم از من


                               به تو عادت کرده بودم


از سکوت و گریه شب


                                   به تو حجرت کرده بودم 


با گل و سنگ و ستاره


                                از تو صحبت کرده بودم


خلوت خاطره هامو


                            با تو قسمت کرده بودم


خونه لبریز سکوته


                                  خونه از خاطره خالی


من پر از میل زوالم

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد