بیستون کنده شد و عشق به جایی نرسید... دیگر از تیشه ی فرهاد بدم میاید!
......................................................................................................................................
دلتنگ کودکیم! یادش بخیر قهر میکردیم تا قیامت و لحظه ای بعد قیامت میشد!
..........................................................................................................................................
در گذرگاه زمان بی دست و پا بودن خطاست توپ چون بی دست و پاست از این و اون پا میخورد
.........................................................................................................................................
زندگی تمامش خطای دید است من تورا میبینم وتو... مرا نمیبینی!
.............................................................................................................................................
جریان چیست؟ هیچگاه پیدا نمیشود جسد آنانی که ادعا دارند برایمان میمیرند!
................................................................................................................................................
این روزها غم برای خوردن زیاد دارم تو دیگر برایم لقمه نگیر...
................................................................................................................................................
آرزوی قشنگی است کنار ردپای تو ردپا داشتن بر دشت سپید پوشیده شده از برف اما هنوز نه برف آمده و نه تو!
.....................................................................................................................................................
وقتی پایان داستان دستان مهربان تو نباشد بگذار قصه گو هر طور که می خواهد داستان را ادامه دهد...
.....................................................................................................................................................
درست متر کن ! آدم ها هم قد خودشان اند نه هم قد تصورات تو....
.....................................................................................................................................................
روحم می خواهد برود یک گوشه بنشیند پشتش را بکند به دنیا پاهایش را بغل کند و بلند بلند بگوید: من دیگر بازی نمیکنم!
........................................................................................................................................................
مثل آن است که شاهرگ احساسم را زده باشی بند نمیاید دوست داشتنت...
...........................................................................................................................................................
هزاران هزار بار خیالت را پی نخود سیاه فرستادم! باز هم... چه رویی دارد!
..........................................................................................................................................................
دل بسته ام به پاییز شاید دوباره سر مهر بیایی... |